Fan ruot nei fjoer

It wie middenyn de wike,
op ’e oergong fan de nacht nei moarn
dat in aaklik byld my rekke
ûnder ’t rinnen nei de lange dei:
de takomst dy’t roettsjuster like.

Nei rjochts wiisden alle trije
buorden, de partijen foar my swart
yn har fisy nei de takomst,
wylst it ljochte oan de linker kym,
fan ruot koe dy kant ús befrije.

Kant noch wâl koe ’t jierren roaie,
want de koers wie neo-liberaal:
foar it kapitaal de takomst,
foar de lytse man en frou gjin kym
dy’t ljochte, foar har de foaien.

Mar dochs sil it ienkear ljochtsje,
wize buorden nei de linkerkant,
komt dit byld my ea foar eagen:
ruot feroaret yn in lôgjend fjoer,
de takomst sil ’t ferline rjochtsje.