september 28, 2021
van Thomas Moran*
Wat beweegt een mens op golven
hoger dan zijn lengte is?
Niets anders dan zijn evenwicht,
want anders gaat het mis.
Langer blijft hij er dan even,
anders mist hij er de zon,
die telkens op- en ondergaat,
voor ’t licht de eerste bron.
Ondergang blijft in gedachten
met de zon in evenwicht;
zolang de zee hem bezighoudt,
is hij op ’t licht gericht.
Ook het maanlicht tussen wolken
spreekt hem in gedachten aan,
totdat een wrak zijn ogen raakt,
dan blijft hij niet meer staan.
* Thomas Moran (1837-1926)
Schilderij ‘Zonsondergang’
Schilderij ‘Scheepswrak bij maanlicht’
september 27, 2021
Grien-read, de kleuren fan de trochgong
foar de skippen yn ’t PM-kanaal
om troch te farren nei de haven,
soms hat ien in oar ferhaal:
‘Ik ha ferlet om oan te lizzen
foar de nacht yn myn PM-kanaal,
it grien lit frije tagong witte,
ik ferstean de kleure-taal.
Dus hise ik de Fryske flagge
mei de pompeblêden yn it read,
ik ha mei blau-wyt frjemde streken…
is myn oanlis sa ferkeard?
Ik hear net yn de stille haven
fol mei grize boaten board oan board,
’k lis leaver oan by myn prinsesse…
bin ik dêrom idioat?
Ik ha neat mei de wetterplysje,
mear mei favoryt Prinses Margriet
kanaal, dat sil my altyd boeie…
myn ferhaal woe ’k efkes kwyt.’