december 16, 2021
fan Alphonse Mucha*
Wa fielt net mei dit minske mei
dat net mear rinne kin,
har deljûn hat, mar noch net leit,
yn hiel Siberië allinne
mei de stjer dy’t har wat seit:
‘Ik bin foar dy der nacht en dei,
hoewol’tsto my net sjochst
by sinneljocht, de ierdske stjer
dy’t dy allinne fierder rinne
lit, foar dy bin ’k altyd dêr…
… wêr’tsto ek rinst of sitst, ik draai
foar dy in rûnte, dy’t
dy reitsje sil as wolven om
dy hinne komme en de sinne
ûndergiet, foar dy dôfstom.’
* Alphonse Mucha (1860-1930)
Skilderij ‘Stjer en Siberië’
december 15, 2021
fan ûnbekend*
Jesaja
Lit ús de dieren roppe
út it bosk en fjild wei
om te sjen wat barre sil;
sjoch hoe’t se har fol frette…
by de wachters bliuwt it stil.
De wachters bliuwe lizzen,
want se binne blyn en
ha gjin ear foar wat net goed
giet, hoeders sûnder wetten
hawwe oer har skiep gjin noed.
It binne stomme hûnen
dy’t net blaffe kinne,
mar wol lizze yn de sûs,
it leafst de dei troch sliepe,
dêrnei frette by de rûs.
Mei ’t eigen doel foar eagen
binne sy op winst út,
dêrnei jouwe sy har oer
oan wyn en drank, se drinke
oant se misse stjoer en doer.
* Yllustraasje ‘Sliepende hûnen’