Net dat er fan wie fan twa stelten,
want hy wie koartpoatich, mûzefalk,
mar as er sweefde op termyk,
seach hy ferfeling ûnder ’t folk,
der moast wat barre yn de delte.

In race koe ’t libben wat fersette
tusken fûgels mei it stal gelyk,
mar wol ferskil yn it parkoers,
foar beide wie ’t in goed ferlyk,
diskusje waard yn ’t foar al sletten.

Net dat er fan wie fan de reager
of de eibert, want hy wie neutraal,
sadwaande lei er sels op koers,
’t mislearre troch ferskil yn taal
en amper folk, dus fierste meager.

’t Geweld briek los mei flitsend fjoer,
dêrnei it klappen fan de tonger,
tusken beide siet gjin tel;
wat folge hie in koarte doer,
want de flammen hiene honger.

De trieddeskermen, rjocht oerein,
ha fan de bûtenwrâld ôfsletten
’t spul dat oerbleau nei ’t geweld;
it spul gie troch, droech of mei rein,
want de bern ha ’t rap opsetten.

Fan latsjebarten ’t tintekamp
yn ’t sintrum foar in tal dakleazen,
want it libben draaide troch;
de bernekoade ken gjin kramp,
der is foar ’t earnstspul keazen.