mei 9, 2018
De poartebôge ropt it wolkom ta,
earst oan de bouwers op ’t ponton,
dy’t al betiid presinsje jouwe,
no al stimmen by de fleet.
Sy stimme ’t bouwen op ’e lûden ôf
dy’t klinke sille foar de rom
fan har dy’t presintaasjes jouwe,
dagenlang en pontonbreed.
Dat wrâldwiid wei de stim fan jong talint
klinkt daverjend op ’t Snitser wiet
en lit it Fryske bloed fluch streame,
read foar eagen, mar gjin need.
De need fan hiel de wrâld wurdt samar wei
as ’t jongfolk yn beweging komt,
sadat de Kolk begjint te streamen,
rûnom… at the Watergate.
mei 8, 2018
van Son Chin-chi’ol*
Hij heeft het warm ondanks de vorst
en sneeuw die op zijn laarzen zit
getuige ’t lachende gezicht,
hij heeft net nog gezegd: ‘Ik ga
ervoor, mijn vlieger is sneeuwwit,
hoog leve Noord-Korea!’
Hij heeft de klos vast in zijn hand
en laat zijn witte tanden zien,
nu nog op spel en sport gericht,
hij roept het lachend uit: ‘Ik sta
nu nog en tel al vast tot tien
voor ’t nieuwe land Korea!’
Hij laat zijn vlieger nog niet los,
die is veel meer dan enkel ding,
zo tegen ’t blauw een stralend licht
met vlag en al, want volgens pa
gaat alles om hereniging
van Noord- en Zuid-Korea.
* Son Chin-chi’ol (2002)
Schilderij ‘Herenigingsvlieger’
uit de collectie van Ronald de Groen