Solon

fan ûnbekend*

Dichter, militêr en diplomaat,
hy wie dêrnêst ek hannelsman,
syn spoaren hie er wol fertsjinne,
letter kaam der ien spoar by:
as diallaktes wiisde hy it paad.

Middeler, dy funksje kaam him ta,
de lege en de hege stân,
dêrtusken moast it goed ferrinne:
grûn ferdiele, skuldefrij
troch ’t libben gean, sa woe Solon it ha.

Hûndert jier, syn wet joech hy dy kâns,
dan waard Athene it model
fan lykwicht tusken alle boargers,
mar de kâns gie gau foarby
troch tiranny, de stêd wie út balâns.

* Byld ‘Solon’