mei 22, 2020
fan Bartholomeus Spranger*
Hy wie de soan fan Hermes,
Aphrodite wie syn mem,
mar beide lieten him allinne
op berch Ida, dêr’t hy grutbrocht waard
troch nimfen… dûbel soe ’t ferrinne.
Al jong teach hy de wrâld yn,
harkjend nei syn eigen stim:
‘Do kinst fan nimfen neat mear leare,
folgje op ’en paad dyn eigen aard!’
Dochs woe ien nimf mei him ferkeare.
Salmakis wie fereale.
mar hy fielde neat foar har;
doe’t hy him wosk yn streamend wetter,
waarden beide ien mei dûbel aard:
hermaphroditos… wie dit better?
’t Wie better as in heale,
want wa’t dûbel is, hat kar
út man en frou, it kin frjemd rinne.
* Bartholomeus Spranger (1546-1611)
Skilderij ‘Hermaphroditos en Salmakis’