Hades

fan ûnbekend*

Wurdt de namme Hades neamd,
dan glydt in rille oer de rêch
en sjocht men him al kommen
nei de Styx, dy’t stadich streamt,
it wolkom klinkt yn ’t deaderyk.

Mei twa broers hie hy de macht
oer ierde, see, it hiele al;
Poseidon, Zeus en Hades
joegen op it minskdom acht
en dêrom woe it wol omlyk.

Mar wa’t stoar, koe net werom,
in rille glied him oer de rêch,
hy moast nei Hades komme;
fearman Charon hold him stom,
de Styx oer wie der gjin ûntwyk.

Hades’ wolkom klonk iiskâld: 
‘Omdat ik rjocht en feardich bin,
lit ik gjinien ûntkomme,
altyd ha ’k itselde sin,
foar elkenien is ’t lot gelyk.’

Byld ‘Hades’