Atalante

fan Giovanni Battista Crosato*

It famke waard te fûnling lein,
want kening-heit woe inkeld soannen,
dat in dochter waard tefolle,
mar dêr wie it lêste net mei sein,
sy kriich de holle fan in soan.

De lytse Atalante waard
yn ’t fjild fûn troch guon tûke jagers,
dat de jacht kaam folle letter
har foar eagen, neffens manlju’s aard…
it jagerslibben spriek har oan.

Sy jage op it everswyn,
dêr’t sy de rûge kop fan krige,
wat guon jagers waard tefolle,
dat sy sloegen op ’e foarman yn,
dy’t oan syn djippe wûnen stoar.

In wedrin die sy ek oan mei,
fersloech elk, sloech har ôf de hollen,
útsein fan har Hippomenes,
mei wa’t sy by Zeus te sliepen lei…
dy god hie dêr de liuwstraf foar.

As liuwen fûnen sy de ein,
foar wa’t it pearjen wie tefolle.

* Giovanni Battista Crosato (1686-1758)
Skilderij ‘Meleagros jout oan Atalante
de kop fan it everswyn’