Winterpriis

Foar fol en noch yn folle gloarje
foer de griene Pan op mar en poel,
de hoop oan board, dus moarn noch better,
it kampioenskip as it heechste doel,
’t gie fan fiktoarje nei fiktoarje.

Fan heit op soan, it koe net better,
want tradysje spriek noch altyd mei,
hoewol’t it gie om de fiktoarje,
it ideaal dat op ’e rûte lei…
wat earder wie, gie net nei letter.

As ’t net mear giet, dan mar op stiennen,
dêr’t de griene Pan sylt mei in mêst
dy’t trochrint nei de pleister-winkel,
al lûkend, dat it Snitser skip rint bêst
en sil de winterpriis wol winne.