Tusken twa pilaren
yn de Fryske boustyl
fan it griene libben
leit it timpelske profyl
fan in tsien hektare
nei it hillich wurk
fan rispjen, fol mei ribben
ûnder ’t bôgjend swurk.

Amper hûndert trêden
fierder stiet it bouboerd
fan Olympus’ timpel
dêr’t mei holle, hân en foet
de heechste eare rêden
wurdt, in sûne plicht
dy’t mei it wurk in stimpel
set fan grut gewicht.