Ta frijheid roppen

Men is ta frijheid roppen,
al fan de earste sike ôf,
it giet deryn en -út,
net ien komt yn it nau
op wei nei boppen.

Tal traaljes litte witte
dat macht sprekt faak in oare taal,
dy fan in fêst beslút,
de ein fan it ferhaal
fan dwaan en litten.

Derút en daliks klimme,
de muorre biedt foarearst hâldfêst,
de geast kiest koers nei súd,
fier fan ’t fertroude nêst…
de frijheid nimme.