Stykjend stof

It iere ljocht skoot oer it grien,
klimt by de beammen op
en set de loft yn ’t skiere blau,
’t hat no syn bêst al dien.

Mar better wurdt it as de tiid
skoot fierder troch de moarn,
dan klimt de sinne nei it blau
dat djipper is fan toan.

Dan sjocht men dat de boer syn mais
fan ’t jier heech klommen is,
gjin greide hat it better dien,
de priis rint op nei seis.

Sân is it maksimale tal
foar boer en boarger… top!
mar ha sy foar ’t klimaat ynstien?
’t Stof stiket har yn ’t krop.