Grutsk sit er op ‘e râne,
fisker fan de iere moarn
mei heech it lege krop,
want as in sljochte pubersoan
is hy studint yn dizze sône.

’t Begjinkolleezje dûke
gie him al net maklik ôf,
dus kriich er op ‘e kop
fan heit, in sesje bûnt en blau,
sadat syn slach en siken stûken.

Doe kaam ’t kolleezje rikke
fan professor Swart, in frou,
en springe nei de top
fan fisken, fleanend boppe ’t blau;
dat slagge bêst, de soan koe bikke.