Streekeigenaard

admin

november 1, 2016

Streekeigenaard

It is mar wêr’t men berne wurdt,
it iene gea is net it oare:
smûk of iepen drukt op ’t aard
in stimpel, is it achter net dan foare,
mar ’t kin ek fan kop oant sturt.

Wy rinne tusken ’t beamteguod
en binne mei in keppel, heite,
simmerdeis it koele skaad
en yn it foar- en neiseizoen de lijte,
kom mar op, wy gean net fuort!

Dêr stean ik dan, al is ’t noch wif,
’t moat wêze yn it lege midden,
mar ik wit fan plak noch paad,
sit fêst oan mem mei withoefolle triedden,
as ik grut bin, kom ik grif!

Grutsk Fyts foar pils