Sneinske rotonde

Unnedich al dy buorden
op de iere sneintemoarn
as ’t deistich folk him nochris omdraait,
der komt gjin harsens oan.

Men hoecht ek net te tinken,
dreamen rize samar op
en draaie as op de rotonde,
gjin minske ropt fan stop.

De draaier krijt gjin winken
as de sinne strieljend riist,
begjint foarfêst oan syn rotonde…
ha buorden ’t paad wol wiisd?

Sjoch, dreamers ûnder fodden,
’t universum groetet read
en sil in ivichheid noch draaie,
jim ha in dream fan neat.