Hy stie as Simson yn de wyldernis,
it brede stal stiek driigjend ôf
mei earms foar deaslach ree,
syn libben like ivich wis,
mar wol op ’t selde stee.
Se ha him amputearre, lyk ek skeard
as wie ’t de opset fan in frou,
de Filistynske wraak,
wylst hat er him nei binnen keard,
besinning op syn taak.
En sjoch, syn krún waard grien fan ’t nije hier
as hope op ‘e âlde bou,
de wraak fan Israel,
mar tûken rikke net sa fier,
hy leit him dêrby del.
|