Se weage swier, de lúkse spegels,
want der wurdt net folle boud,
mar dochs, him wie as arsjitekt
de earste streken tabetroud,
kreaasjes neffens spegeljende regels.

As spegels brûkte hy de wearde
fan de hege maatskippij
dy’t yn de wolkeloften stekt,
sa fielde ’t kapitaal him frij,
gjin sosjalist dy’t doe de heechmoed kearde.

Mar hjoed, by ’t delgean fan de sinne,
spegelet heechmoed ’t rôltsje King,
de skerpe rook tsjin ’t yntellekt,
dat fynt it rûntsje mar in ding
fan neat, dochs ’t giet om de resesje hinne.