Beide seagen nei de maitiid út
en fierden dy al fêst,
de plom beweegde foar in glêde tút
en hong as flagge yn de mêst.

De mêst seach dat lytsachtsjend oan,
mar koe der net foarwei,
stie alle dagen stokstiif as de troan
foar ’t Fryske tindoek simmerdeis.

De reidplom kriich in earbetoan
fan wolken as in swan,
om’t hy fleksibel wie as âlde kroan
en ’t mei de mêst besocht as span.