De jierren troch hat it dêr stien,
in bouwurk mei syn rjochte hoeken,
fjouwer muorren hurd fan stien,
de fytsers trapen om syn hoeke,
stielen doarren dêr’t gjinien
de trochgong kriich om ien te brûken.

Net brûke, dan bliuwt oer it jaan
fan fleur op stiel en keale muorren,
sûnder jild is ’t net te dwaan,
dus payer hoechst net lang te stinnen
om as player mei te dwaan,
ien euro foar wol tolve stiennen.

As spiler kaam de maitiid op
dy’t keas foar doe noch keale tûken,
fleure ’t spul mei kleuren op
om nei te sjen en oan te rûken;
players hiene doe in strop,
fergees koe elk syn sinnen brûke.