Oer de jojo-baan

Ut ’e aktualiteit fan 2019

De streken komme byinoar:
de kym, it grien, de Lemster daam,
de wolken driuwe dêr oerhinne,
wylst de wyn syn fearren sakje lit
nei tugen dy’t de twirren brûke kinne.

De skûtsjes koene útinoar,
want nei de poarte wie de kar
nei links of rjochts, der sa trochhinne
dat it skip gjin meter lizze liet,
it aventoer om fan de oar te winnen.

Lavearje, dêrnei foar de wyn,
it gie geduerich op en del,
in jojo om op ’t lêst te winnen,
sa’t Doarp Grou die, want dat skûtsje liet
gjin konkurrinten oer him hinne rinne.

De skûtsjes wurde suver wei
yn ’t wide fan de Iselmar;
de wei troch ’t sulver fan de sinne
liket lang, gjin boei of poarte lit
him sjen, de skipper lykwols wit wêrhinne.