Gaotysk leit it lân derhinne,
helte slimmer sûnder snie,
dy’t tsjinnet as in skamkleed;
de moanne dy’t de foarstap hie,
wit al: winne sil de sinne.

It ljochte skamkleed wurdt fuortnommen
as de kranen jouwe ’t lûd
fan hjoed wurdt djipper groeven,
want yn de takomst komt it goed,
wit dat farren ’t moed ferrommet.

It dûbel spoar docht soks mei streken,
stekt wol donker ôf tsjin snie,
dy’t tsjinnet as in skamkleed,
dêr sûnder komt it ta de die…
managers ha earst noch preke.