De eintiid stiet der oan te kommen:
Midden-Easten, East-Europa en VS;
mar earst noch seisensechtich bommen
op Al Qaida, Boko Haram en IS,
dan skuorre wolkeloften iepen,
krijt de ierde fan de himel fredesles,
mar weagje net om noch te sliepen.

De eintiid komt om te ferdommen…
woene wize witters ’t al net seis kear ha?
En alle sûnders op te romjen…
wolle wylde wrekers dêr ek net op ta?
Dan lôgje yn de hel de flammen,
skroeit it skamhier fan de glêde hûd, no sa!
De himel winkt mei santich fammen.

De winter-eintiid stiet op kommen,
dat dit jier al wer gjin Alvestêdetocht,
wy binne leaver heal ferklomme
as dat ús ûntnommen wurdt dat Fryske rjocht,
no sjogge wy ’t foarútsicht teien
yn de flammen fan de tiid, dat felle ljocht…
sjedêr de klokjes, himelsk kaaien.