Keunstmanifest

Wannear’t it reid de plom ferliest
en nei it kâlde wetter bûcht
om oan te jaan: de bloei hat west,
’t kin wêze dat de poel befriest,
dan slacht de dea foar master op.

Mar sjoch, de master slacht gjin acht
op wat de keunst it bieden hat,
dêroan hat hy perfoarst de pest,
ferliest troch har syn neare macht…
de froulju rjochtsje harren op.

Sy ha in boadskip foar it folk
dat tryst de holle hingje lit:
‘Wy jouwe út in manifest
en binne fan de keunst de tolk,
jou jim ek bleat, dat tilt dy op.’