It is de keapman fan âldizer
dy’t se fan it slopen sparre hat
en fearn nei ’t eigen domisily,
om’t er seach dit wurdt wol wat,
him makke it ferline wizer.

Hy hie in eigen definysje:
wiisheid makket fan it âlde nij,
lit moaie foarmen yn har wearde,
wat ûnsjoch is jout men frij
oan rust, dus net it seil mear hysje.

Se lizze kop oan kont, bewize
dat de keapman helle syn gelyk
út moaie en ûnsjogge foarmen:
kreaze konten meitsje ryk,
fan pûstekoppen moat men grize.