Harmonisch tweetal

van Thomas Moran*

Een rode stip,
meer is de mens hier niet,
gekluisterd ver beneden
toppen die nog uitzicht bieden,
maar waarop heeft hij nog grip?

Een dichte mist
zwierf tussen rotsen door,
die huilden, maar geleden
heeft geen steen, nu zwerven flarden
verder… voor de mens een list?

Een vogel zweeft
ver boven flarden uit,
heeft uitzicht op de toppen,
wacht op wat er nog te bieden
valt, wat hem beneden geeft.

De mens beleeft
geen list, maar harmonie
wanneer de zon de rotsen
kleurt en met de vrije vogel,
die thermiek als draagkracht heeft.

* Thomas Moran (1837-1926)
Schilderij ‘Mist in Kanab Canyon’