Harmoanyske nostalgy

In wolkbrek hat krekt west
en no lit blau him sjen,
al is it foar in oere,
want de fierte kleuret griis…
de winter waard in lange hjerst.

It briek fan ’t jier net troch
de kleuren fan de hjerst
en letter troch de tûken,
dat it wetter waard gjin iis…
it lange langstme wie omdoch.

Dochs is der harmony
mei fjouwer kear in kleur,
it byld fan de seizoenen
bringt gjinien mear fan de wiis…
wat west hat, is no nostalgy.