Grienedyk

moandei, 27 juny 2005

Tusken Snits, de Potten, Snitser mar,
foar en nei de Gauster syl,
troch it gea fan Pot en Skar,
boppe greide, reid en snyl,
rint de ieuwenâlde dyk.

Dêr’t de Grienedyk it lân omklammet
weage earst de wylde see,
gjin begrutsjen, ûnbeskamme,
friet er oan dat lege stee
by dy ieuwenâlde dyk.

Dêr’t de Grienedyk it fjild oereaget,
tusken wylch en eskdoarn troch,
dêr’t it gers yn banen weaget,
libje boer en bist mei nocht
by dy ieuwenâlde dyk.

Dêr’t de Grienedyk fan Snits ôf bochtet,
folgje ik it âlde spoar,
dêr’t de blom de stâle rjochtet,
sjong ik mei yn ’t fûgelkoar
op dy ieuwenâlde dyk.

Dêr’t de Grienedyk syn namme
fervet oeral yn it rûn:
blêden, gers ek ek de stammen
libje yn in grien ferbûn
mei dy ieuwenâlde dyk.