Djip fart it stiel troch it kanaal
mei tal fan frachten tusken kop en kont,
de skippen sprekke
swiere taal.
Licht glydt it hout oer mar en poel
mei inkeld ien dy’t oandriuwt op en del,
de kano’s hawwe
nocht as doel.
It wetter draacht wat fleane kin,
al is it dan gjin strânljip, skries of swel,
de guozzen hawwe
’t wiet as fan.
|