Wêr’t de wei ús hinnefiert,
de takomst kin ’t fertelle,
mar it piipkrûd fluitet hjoed it liet
mei klysters, do en swellen.
Alden steane nêst de wei
en litte ’t delgean witte,
mar it piipkrûd plôket hjoed de dei,
it kin der net mei sitte.
Tsjin it blau riist keal de dea,
wa hie dat no ferwachte?
Mar it piipkrûd siert de lege lea
en fluitet hjoed út achting.
|
