Bûtenkant

admin

oktober 12, 2016

Bûtenkant

It wat en hoe is ûnbekend,
mar ’t lei al skoften yn it gers
as koe ’t syn draai net fine,
want it woe mar net ferdwine
en omdat it dochs net went,
betinkt men in fantastysk fers.

Ik wie in stielen fet
mei oalje, enerzjy
foar rôljend wrâldferrin,
mar safier kaam it net:
in fal, in skuor en sjoch
hoe’t ik ferrustke bin.

It wa en hoe is klear as glês:
it libben leare oan de bern,
dêrnei it eigen fine,
te fol om samar te ferdwinen;
no is libbensrin har oan te sjen,
de bûtenkant, mar foar de ynhâld… lês: