Bôgereeën

De stâlen stean noch rjocht oerein,
wol hat de tûke djipper bûgd
as hjoed troch ’t stoarmgeweld
en alle dagen rein.

De sinne mei it wolkewiet
fertelle kleurich it ferhaal
dat Noäch net mear telt…
ûntelber nei de tiid.

De stâlen jouwe tûzenfâld
en sprekke yn de âlde taal
dat  siedzjen altyd telt
yn hiel de wide wrâld.

Mar wurdt in kerrel ta in munt,
útwreidzjend op miljoeneskaal,
dan is ien ding dat telt:
seis kear dyselde stunt.

De stâlen stean noch rjocht oerein
salang’t twa reeën derfoar gean
en om’t de bôge meldt:
de rêding is foarsein.