1400
Yn kleasters wiene de kapellen
en de hôven bûtendoar,
de Johanniters hiene sellen
tichteby it noarder spoar.

1500
Doe’t tsjerken noch de toan oanjoegen,
klonken klokken dreunend drôf,
de rike waard yn tsjerke droegen,
bûnte earmoed kaam op ’t hôf.

1520
Wêr ha se Grutte Pier begroeven,
doe’t er letter Snitser waard?
Hy hearde net by Rap syn boeven,
kaam dus yn it tsjerkepaad.

1823
De Snitser Joaden hiene oare riten
by ’t begraven fan it lyk,
de wyk yn ’t easten, sa’t jim wite,
wie har eigen deaderyk.

1825
Mei stoarm en springtij kaam it wetter
oer de dyk, oan ’t dakspant ta
en ’t wie noch mar in skoftke letter,
doe briek út de goalera.

1827
Mei mear as trijehûndert deaden
lette elke dei de klok,
hoe’t it libben yn de dea ferkearde,
kaam op Snitsers oer as flok.

It âlde tsjerkhôf waard doe sletten,
oanstampt mei semint en kalk,
de wet oangeande de besmetting
joech beskerming foar it folk.

De deade lykwols waard ferballe
út ‘e Snitser mienskip wei,
it nije tsjerkhôf kaam doe folle
fierder, dêr’t de greide lei.

1892
De katoliken fûnen ’t nije
tsjerkhôf fierste algemien,
se woene ’t eigen hôf ynwije,
ha dat jierren letter dien.

1981
Mei trije hôven foar ien mienskip
wie de romte noch te min
en dêrom kaam de rie mei ’t boadskip:
útbou as in nij begjin.

En wêr’t de gravers doe op stjitten,
dêrmei is de rûnte ticht,
in muorre fan de Johanniters,
harren hôf kaam ek yn ’t sicht.