Bali as yllúzje

Wa soe net tinke oan in strân
mei sniewyt sân om op te lizzen
sûnder wiete snie yn it gesicht,
net mear nei hege noaren tale,
inkeld swimme, waarm en licht,
gjin wjerstân op it eilân Bali.

Wa’t fierder as de namme sjocht,
kin oer ’t gehiel ek noch wat sizze:
op ’t houten dek leit proviand,
derôf dy tinte mei twa halen,
silend giet it fan de kant,
op rûte nei it eilân Bali.

Wa’t net de eagen iepen hie,
dy moat him by it skip dellizze
dat fergiet, it is gjin moai gesicht,
men kin dêr inkeld mar fan bale,
wyt wie foar ’t gehiel te licht,
sa sylt men nea nei ’t eilân Bali.