It jûchhei en hanneklappen
klimt oer muorren, troch de poartegong,
wylst tûken saaie út ‘e hichte,
mantels waaie nei de lichte
en de ezel set syn stappen.

Jezus stjoert de ezelsfôle:
‘Net rjochtút, mar troch de poarte, jong,
hjoed is it noch in lûd hosanna,
moarn rin Ik mei bûne hannen,
wylst it folk de deastraf âlet.’

Petrus mei syn reade mantel
harket wrantlich nei de Davidssong,
hy wol gjin tûke op ‘e plasse,
hat in hekel oan it hossen,
fuort mei dizze hiele hannel!

Binne troch de ieuwen hinne
bylden stjurre yn in skilderij,
miskien wol dizze ezel rinne,
wurdt foar Snits de yntocht wer as nij.

* Pieter Coecke (1502-1550) hat syn oplieding
as skilder hân yn Brussel.
Hy reizge letter nei Italië en Konstantinopel.
De ideeën dy’t er dêr opdie, ferwurke er û.o.
yn houtsnijwurk, tapiten en glês-yn-lead finsters.