Winsk út ‘e lichte

fan Jan Asselijn*

Heech seach hy de fjilden oer,
noch yn de bloei fan ’t libben,
yn it reade kleed foar sier,
grutsk op it wite hynder,
it eachweid withoefier.

Nei de lichte kaam er del,
omdat de bek fan ’t hynder
skomme fan de toarst, it dier
moast fan de ruter drave,
wie oeren al yn ’t spier.

Tsjinstber bûgde hy djip oer
de boarne foar koel wetter,
’t wie syn taak al mannich jier;
dêr yn de dompe djipte
wist hy fan gjin fertier.

Heech seach hy by ’t hynder op
en winske ’t op ’e kletter.

* Jan Asselijn (1610-1652)
Skilderij ‘Ruter by in boarne’