Werom yn Parys

fan Pierre Bonnard*

It foel my daliks op:
de drokte yn de iere moarn
mei folk en ezelskarre;
dat byld krong troch yn ’t atelier
en sette my ta streekjen oan…
ik wie wer yn Parys bedarre.

Mei freon Vuillard hie ’k op
’en paad west nei it bûtenlân
foar frjemde ynspiraasje;
dy waaide oan fan oer de see,
liet weagen rôlje oer it strân
en soarge foar ferdivedaasje.

It foel my doe al op
dat wurkjen rekke út ’e toan,
ik hie ’t kreëarjen sparre
foar letter op it âlde stee…
de moarntiid yn Parys spriek oan,
ik koe my folút skeppend warre.

* Pierre Bonnard (1867-1947)
Skilderij ‘Moarntiid yn Parys’