Tsjerkeskip

fan Jacob Gerritsz Loef*

Dêr fart er fuort mei bolle seilen
mei yn de top de deads- en libbensflagge,
Kristus hingjend oan de langste ra;
dêr sylt it roomske tsjerkeskip,
de earste slach is slagge.

De ketters driuwe tusken weagen
fan ôfgoaderij, Calvijn en Luther
dy’t it boek noch yn de hichte ha,
ferjit ek Menno Simons net
as anty-roomske snuter.

Gjinien wurdt siik of slim ferkâlden
op it tsjerkeskip, elk is genêzen
fan de slimste sûnden, dêrom krijt
it folk syn nocht net fan de wet:
devoat silst altyd wêze.

Devoat, mar tagelyk ek blaze
yn de seilen, lit bazunen klinke,
triomfearjend, oan de sege wijd;
sa sylt it roomske tsjerkeskip…
lit ketters mar ferdrinke.

* Jacob Gerritsz Loef (1605/1606-1683/1685)
Skilderij ‘Tsjerkeskip’