Trochskinend jild

fan Antoon van Dijck*

De eagen rikke nei de hichte,
wylst it burd wiist fierwei del,
wêr kin in muonts de wierheid fine…
is it net de himel, dan de hel.

De rûge streken binne flechtich
doe’t syn kop kaam op papier,
trochskinend ljochtsje op ek letters,
foar it each tichtby mei himelsk sier.

De ynhâld jout in oare lading:
jild, bekend as ’t ierdske slyk,
matearje kin it minskdom bine,
foar de measten is der gjin ûntwyk.

De muonts lykwols hat ea ûnthjitten:
‘Mei maat Earmoed rin ik op,
gjin selskip ûnderweis is better,
ûnder bliuwt yn lykwicht mei de top.’

* Antoon van Dijck (1599-1641)
Skilderij ‘Stúdzjekop fan in muonts’