Dêr stiet er dan de kroade,
myn pronkstik út ‘e âlde tiid,
dêr’t pake noch mei ried,
tsjintwurdich út ‘e moade.

It koe perfoarst net sûnder
in lading mei in tou derom,
foar ’t each in rûne bom,
as keunstwurk wie ’t in wûnder.

Ik woe der ek mei ride,
mar ’t wie al gau fan ‘ho, pak út!’
In stimpel ta beslút,
it wiene oare tiden.

In stimpel foar de kroade
fanwege ‘ientsjil ûnbekend’,
ik wie it doe wol wend,
it hearde by de moade.

‘k Gie fierder mei de kroade,
mar kriich doe wer as teken stop
foar stimpels op ‘e kop,
omdat iksels net spoarde.

* Christo (1935-…)
‘Kroade mei pakket’
(ferskillende techniken)

** Arman (1928-2005)
‘Akkumulaasje’
(assemblaazje)