fan Magnus Enckell*
fan Pekka Halonen**
De nacht wie foar ’t gefoel mar koart,
sa djip hat hy yn ’t ûnbewuste taast
nei bylden fan de drege dei:
in neaken fielen fan it moat,
want altyd hat de foarman haast.
De rille rint him oer de lea
as hy de skonken oer de râne stekt,
de rest giet slop en stadich mei,
de kloeren binne him as dea,
hy fielt de druk, tinkt dat er lekt.
As jongste set er him teskrep
op bleate fuotten, mei in neaken liif
as pionier foar wer in dei,
hy is foarsichtich, want in mep
komt oan… fannacht wurdt er wer stiif.
* Magnus Enckell (1870-1925)
wie in Finske skilder, dy’t yn de rin fan syn karriêre
him begûn te ynteressearjen foar it neo-ympresjonisme.
* Pekka Halonen (1865-1933)
wie in Finske skilder dy’t betûft waard yn it skilderjen
fan lânskippen en natuerstúdzjes.
|
