Snieman Joast

fan Dirk Jan van der Laan*
fan Johan Barthold Jongkind**

Dy nacht hie snie de wrâld feroare
nei trije nachten strange froast,
dy’t stillein hie it iepen wiet,
in flier dêr’t men oerhinne glied…
wat brocht de neiste perioade?

Op strjitte wiisden al de spoaren
nei wrâlden fan ‘miskien wit Joast
krekt wat men dêr belibje kin’,
want hy wie wiis mei iis en bern,
in beaken yn sa’n perioade.

Hy rôle mei har dikke bollen,
it waarden sniebern, like grut
as dy’t er om him hinne hie,
mei wa’t er út te riden gie,
it wiene letter withoefolle.

Hy waard de snieman mei in holle
sêft foar bern, foar oaren hurd
as iis nei trije nachten froast,
syn folgers wiene wiis mei Joast,
sa hat de snieman ’t hawwe wollen.

* Dirk Jan van der Laan (1759-1829)
Skilderij ‘Stedsgesicht yn de winter’

** Johan Barthold Jongkind (1819-1891)
Skilderij ‘Wintergesicht’