januari 13, 2022
fan Felice Casorati*
Syn tiid hat hy wol hân
as widner en as heit,
syn eagen stoarje troch it rút,
de wrâld is wurden ta in feit.
Yn hannen leit it boek,
’t bestean is suver ticht,
hy hat sawat syn skiednis út,
wat is te sjen oan syn gesicht.
Har hân leit op syn earm,
as dochter hat sy noed
oer him no’t syn bestean hast slút,
’t giet fierder op ’e âlde foet.
De frou stiet achter har,
as mem swijt sy foargoed,
kriich twa jier lyn de lêste tút,
joech him har dochter op ’e noed.
* Felice Casorati (1886- 1963)
Skilderij ‘Dûbelportret’
november 14, 2024
november 7, 2024