Wêr binne se, de rispsters,
dy’t moarns ier al nei de ikker gean,
de holle swier noch fan it sliepen,
ûnopfallend yn de lânwurkklean
bewege sy yn ’t lege.

Want boppe har is ’t hege
fan de wolken, brommend as in bear,
de kop noch swier fan ’t lange sliepen,
lykwols wol fol faasje yn de wear
sa tusken skaad en sinne.

Sjedêr wêr’t sy no binne,
rispsters, bodzjend tusken dyk en kym,
breed lizze tal fan ikkers iepen,
foar de keunstner skeppingsdei op rym,
foar harren skaad en sinne.

* Charles Daubigny (1817-1878)
waard berne yn Parys,
mar fielde him as keunstner
mear thús yn it wide lânskip.
As lânskipskilder wurke hy yn de natuer.
Hy wie in foarrinder fan it ympresjonisme.