Rêst fan de Heare

fan Anthon van Rappard*
fan Jozef Israëls**

It ljocht kringt amper troch it glês,
se sitte mei har seizen yn de jûn
en ha de put derút,
lykas de manlju foar’t se stoaren
nei in libben, hecht en sûn,
as fisker op ’e wrede see,
dat praat giet stadich út,
noch efkes oer dat oare,
wat sei dûmny yn syn preek…
de Heare jout de goeden rêst,
wolno, se binne ta oan tee.

Se sit yn ’t tsjuster
tichtby ’t fjoer
fanwege rimmetyk,
hat oars gjin praat
as mei de klok
oer ’t libben hat gjin doer,
fan hjoed nei juster
leit net yn har aard
en moarn is sûnder lok,
de dûmny hat gelyk:
se lit it oan de Heare oer.

* Anthon van Rappard (1858-1892)
Skilderij ‘Aldefrouljushûs yn West-Skylge’

** Jozef Israëls (1824-1911)
Skilderij ‘As men âld wurdt’