Noch net

fan Dorothea Tanning*

De iene stiet, de oare leit,
wat wiist op it tsjinoer elkoar,
mar beide binne op ’e grins
fan bernetiid nei puberteit,
dêr stiet de dwerch noch foar.

Sy wol wol nei de oare ta,
dy’t mei de poppe lekker leit,
noch altyd nei har bernewinsk,
de dwerch hâldt har gefoel noch tsjin,
hoewol’t de holle draait.

It lichem bliuwt op ’t selde plak
yn opdracht fan de bernegeast,
sadat gjinien komt oer de grins,
wiidskonkich bliuwt de dwerch dêr stean,
benijd nei wa stapt earst.
 
* Dorothea Tanning (1910- 2012)
Skilderij ‘De freonekeamer’