Mei de ierde draaie

fan David Oyens*

Hy libbet tusken âld en nij,
it âlde jier is it symboal
fan wat foar him noch wearde hat,
it nije moat noch wearde krije,
komt him losser foar… frivoal.

Foar him is Rembrandt it idoal
fan út it donker wei nei ljocht,
de wearde fan it clair-obscur,
dêr wol er him noch wol oan wije,
’t hat syn byld de djipte brocht.

Ferdjipje docht er him yn keunst
dy’t al wat nei ’t moderne skaait,
’t obskure sprekt him ek wol oan,
wat yn it nije jier opljochtet…
libje sa’t de ierde draait.

* David Oyens (1842-1902)
Skilderij ‘Keunstner yn syn atelier
lêst L’Art Moderne’