Hoe faak wie hy de see opfearn
wylst wolken hurde wyn foarseinen
en weagen batsten tsjin de boech,
hy wist der bliuwt gjin trie mear droech,
it sette ek noch op in reinen.

It moast, fisk wie syn deistich brea
en ek fan dy’t thús op him wachten,
in minne tiid lei foar de boech,
omdat de krisis harren sloech,
gjinien mear nei syn hjerrings smachte.

De stoarm sloech beide, boat en hûs,
it houtwurk koe it net ferneare,
it húsrie bleau dy dei net droech,
want loft en weagen eagen rûch,
de tiidsee soe fûleinich beare.

* Petrus Johannes Schotel (1808-1865)
skildere foaral seetafrielen.

** Wijnand Nuyen (1813-1839),
dy’t beynfloede waard troch de Frânske Romantyk,
ûntwikkele him ta in bysûnder keunstner.