De see dûkt út it tsjuster op
as ’t earste ljocht strykt oer de kym
en út ‘e fierte noeget al de rop:
‘Kom op, jim bea wie dochs om wyn?’

De float sylt noch mei sinneskyn
de haven út, it net leit klear
om op ‘e  fiskgrûn rap it wetter yn,
gjin tel oan tiid foar brea en Hear.

De see lûkt oan in donker kleed,
dat skomjend weaget, bol en hol,
de botters brûze binne foar’t de need
leart bidden, dêrom: ‘Tankewol’

* Peter J. Slerkenburg (1955-2000)
Skilderij ‘Silende skippen mei in stêd yn de fierte’
Skilderij ‘Float fan botters dy’t yn in haven farre’