Kleur bekenne

fan Jakob Smits*

Hoe kin it lân derhinne lizze
like desolaat as it mar kin,
sjoch nei de stikken sketten toer,
gjin mins is by de mêst te sjen,
de flagge kin ’t miskien wol sizze.

De wolken wolle noch net driuwe,
tsjin de wil fan ’t nasjonale doek,
dat kleur bekenne wol, ’t is oer
mei ’t skrassen fan de swarte roek,
dy allesfretter koe net bliuwe.

De wyn stekt op en lit de sinne
komme achter lêste wolken wei,
de swiere lêst, fan lange doer,
glydt fuort mei ’t skaad, de ommeswaai
lit mei ferstân it pleit hjoed winne.

Sjedêr, wat kleuren sizze kinne:
foar de Belch begjint in nije dei.

* Jakob Smits (1855-1928)
Skilderij ‘De flagge’